De week, om te vervolgen, bestaat uit zeven natuurlijke dagen, begint met de Zondag en loopt van daaruit door. We moeten onthouden, dat de weken geen eigen benamingen hebben, zoals de dagen. Daarvoor zijn twee redenen, de eerste omdat er zoveel van zijn (er zijn immers in een jaar 52 weken en een dag), de tweede omdat de zeven dagen die in het ene jaar een week vormen, in het volgende jaar over twee weken worden verdeeld. En daarom, als er een goede naam zou zijn voor het ene jaar, zou die veranderd moeten worden in het volgende jaar, wat lastig zou zijn. Dat blijkt hieruit: als in het ene jaar een feest valt op Zaterdag, zal datzelfde feest in het volgend jaar op Zondag vallen, en daarom zou dat feest dat de week in het eerste jaar afsluit, het begin van de volgende week zijn in het volgende.

Er zijn een aantal woorden die op alle weken slaan, namelijk hebdomada, septimana en sabbat.

Hebdomata komt van έπτα, wat zeven betekent en doas, het woord voor dag, en betekent dus zeven dagen hebbend. Septimana komt van septem [zeven] en manè, dus zeven manè hebbend, dat is zeven ochtendtijden en dat wordt gebruikt als pars pro toto. Ook wordt de week sabbat genoemd, en dat betekent dat wij gedurende de hele week moeten rusten van het werk der zonde. Vandaar de spreuk: ‘ik vast dubbel op de sabbat’ enzovoort. Hieruit blijkt, dat het woord sabbat staat zowel voor de gehele week als voor de ene dag ervan. Wie zich echter afvraagt, waarom wij de sabbat niet, zoals de Joden vieren en de week ermee beginnen, moet weten, dat de viering van de sabbat door het gezag van de Heer naar de Zondag is overgegaan. Want op zulk een dag is de Heer geboren, op zulk een dag is Hij verrezen en op zulk een dag heeft Hij de gaven van de Heilige Geest aan Zijn apostelen gezonden. Voor de Joden zijn de symbolische weergave van alle dingen en het ding zelf identiek. De afbeelding en het afgebeelde zijn echter niet hetzelfde: denk maar aan een echt lam en het paaslam, of aan de Ark van het Verbond en de Kerk. De sabbat en de Dag des Heren hoeven derhalve niet hetzelfde te zijn.